Var Git Turnam, Var Git Şiiri - Ercan Ce ...

VAR GİT TURNAM, VAR GİT

var git turnam, toz-dumandır hava var git
ne atın izini, ne iti sor-ne kurdu
çemberi yarma zamanı sıra sende
oxuro xer, oxuro xer

içi çürümüş ağaçtan bil öylesine söylenen sözleri
o anlamsız bakışları da bekleme
boy verir diye gövdesinden kopan dalların

var git turnam, var git teslim olmadan mevsime
mevsim ki düşkün, mevsim ki kanatır kanadını
üşürsün, sen üşürsen donarım

var git turnam, var git tekrarını kır bu ezberin
dağılsın bütün sahte gülüşler, dostluklar
parmak ucundan dokunmalar, iki yüzlü
olmaz olsun tutmalar elini

var git turnam, var git siyah-beyaz değil dünya
burada karanlık sarmış her yanı aşınca bu şehri
görünür dağlar ve yıldızlar altında uzanan deniz
kucaklar seni, mavi gülüşlü

şehir ki köylünün elinde, köylü imamın önünde el-pençe
imam bildiğini bir ömür kazıtmak için benliğe
tekrarlayıp duruyor günlüğe

var git turnam, var git yeni doğumları muştula yarına
yarın iki kanat vuruşun kadar yakındır gözlerine
gözlerinde bebek gülüşü
gözlerinde ışık, gözlerinde umut
toprağa düşen bir buğday tanesi gözlerin
damarından beslesin başağı

var git turnam, bekleyip öldürme zamanını var git
bir beyin fermanı ağır gelir burda
de ki ayakları üstünde duramayanın
yıkımdan öte olmaz işi

var git turnam, var git bir şafak vaktinde bir gün
güneşi karşılayan yıldızın altında
küt küt atınca yürekler, gelir bulurlar izini

bu şehre ağırsın sen ezikliğim, suskunluğum bundan
var git turnam, var git bu şehre büyük geldi kanadın

(Adsız Fırtınalar Doğuyor)