Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Sevgili Nimet Hanımcım;
Haftaya tebessüm ettiren şiirinizle başlamak güzel oldu inanın.
'Var git' demenin kolaylığını yaşamış oldum şiirle de olsa gönlümde :)
Evet ya, gitsin ama yolu neden açık olsun ki?
Sevgim yüklü sayglarımla derlediğim çiçeklerim yürek enginlerinizde.
Şiirleriniz (anlatım ve kalıp olarak) sanki birbirinden farklı kalem kullanıyor gibi olmanın çeşitliliğini ve tadını veriyor...
Kutluyorum bu şiirinizi ve yüreğinizi sayın Apel...
Güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta