Var Git Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Bırak git,
Çık yaşamın köhne kuytularından,
Bırakmaz burgacı çilemsi yumağın,
At belleğinden yaşamın hoş anlarını,
Bırak git.
Anılardaki tüm güzellikleri sil,
Sil ki onlar üzmesin yokluğunda seni,
Yaşam bir denklemdir arkadaş,
İçinde arabul beni.
Alışır karanlığına görür gözlerin,
Öğrenirsin geçinmeği yoklukta,
Olmaz sevda özlemsiz, gel, vazgeç,
Yaşam biter son solukta.
Var git,
Var git arkadaş, var git,
Bulaşma sevda çamurlarına,
Var git, yetsin elindeki lokma,
Değme el teknelerinin hamurlarına.

28.Haziran.2008 00.10