Var Git Şiiri - Salim Erben

Var Git

İçim ışıksız zifri karanlık
İnceden ince hüzün sarar
Dışım deli dolu kızıl ateş
Üflesen alav alaçak
Üflemesen yangınım sönecek
Bazan acı rüzgarlar dolaşır
Başı dumanlı dağ gibi
Sormayın,sormayın bana
Sayamadım ayları yılları
Nede çabık geçmiş aradan
Üç çeyrek asır zamanı
Neler koparıp aldı
Sessizce göğsümün içinden
Kördüğüm oldu gönlüm
Biliyormusun can çiçeğim
Her şafak aklıma
Sen ve şiirler gelir
Aşk derim sevda derim
Sevgi sevilmek derim
İşte bu
İşte bu benim tek derdim
Şimdi var tutsak eyle aşkı
Yürek yakan ormanlarda
Ömür dediğin akşam güneşi
Geçip giderken gülümse
Yağmurler başka yağsın
Kuru dallar yeşersin
Var git gayri ey aşk
Dört başı mamur
Bir bahar gecesi düşlüyorum
Buğusu tüten ekmek gibi
Dökülsün dilden ölü sözcükler
Gurbetten gelen mektup gibi
Oku yaz gelde
Dile yapışmadan hece hece
Bu son dokunuş yüerek tellerine
Sonrası derin bir uyku
Hoşça kal sevgi çiçeğim
Hoşça kal
Geceleri rüyamda seveceğim

Salim Erben