Var Edilme Hadisesi İle Kısacık Bir Dert ...

ne sen sor
ne ben
söyleyebileyim..lerde
şeklime şemailim
benden habersiz
hayatına ırgat
göz açıp kapayanına esir
tıpkımın aynısı
sonlu sonsuz
uzayıp giden
gölgelere karışır

sessiz patırtılar hali bir
bambaşkalıktır
bilirsin
o an’lar
düşün’e taşınır

zaman bu geçer

ayak sesleri duygulara
çarşaf çarşafa dolaşır
akıl ile selim el ele
başka diyarlara ulaşır
beden
tıpkının aynısı
adına nihayet denilen sonlu
sonsuz zahiri gölgelerde
yarışır

…………………

hatırlar gibi unutmaların kaybı, aybı. ara derelerde kala kalırım, kalırsın, kalırlar.
adı her ne ise, uhrevi – evrimsel; var edilme adına yaşama doğurulmuş; yaşama şansı verilmiş ete, kemiğe, ruha, bedene büründürülmüş ‘’ şanslı varlıklarız’’
oysa….
x ve y’lerden biri olarak kim olduğunu bilmediğin birinden çıkıp kim olduğunu bilmediğin birine koşuşturduğunu hatırlıyor musun? mühim değil, sonuçta hırslısııın!
milyonlarcasında‘’kesinlikle ben kazanacağım’’ diyen; bak kazandın! varsın!
iyi de, yaşamı elde etmek için farkında bile olmadığın çabayı neden gösterdin?
ki, var olduktan sonra, her halukarda, hemen hemen her şeyden şikayet ettin, ede durdun, durmaya devam ediyorsun.
hangisi?
var olma adına gösterdiğin biliş-bilinç’ten uzak çaban mı, var olduktan sonra ortaya koyduğun yüzdesi epeyce yüksek tatminsizliklere dayalı habire şikayetlerin mi? seni tanımlayan..
kimsin? ve
madem bu denli şikayetlerinin sahnesi olacaktı dünyan o zaman
neden karrdeşimm illa da ben been diye! :-) onca diğerlerini saf dışı edeceğim adına başlangıçta gösterdiğin çaba, gayret..
bak kocaman hatun / er kişi oldun; hala ve hep aynı şeyleri yapıyorsun hayret..

hiç değişmeyensin; sperm gelip sperm giden,
kullanamadığında hala koca kafalı,
kendine yalanlarında hala uzun kuyruklu..