Var da Var Şiiri - Mustafa Çetinkaya

VAR DA VAR

Bakıyorum, bakıyorum
Neredeyse kendimi cennette göreceğim
Cennetin en şaşalı köşesinde
Dört başı mamur yaşıyoruz diyeceğim.
Neredeyse göbek atacağım,
halay çekeceğim, horon tepeceğim
Hey gidinin efesi diyeceğim.
Biz neymişiz be abi naraları atacağım.

Ekonomi kararmış da kararmış
Şaha kalkmış coşuyoruz sananlarımız var.
Zordayız, geçinemiyoruz yürüyüşüne
Her şey para değil havasında
kafa tutanlarımız var.
Düzen yerle bir
Yerle bir düzen çok ağlayanlarımız var
Her yalanı hak,
Her talanı müstehak
Her iftirayı mübah
Her adaletsizliği adalet sanan
Bir yığın akıllımız var.
Var da var, var da var.

Milyonlarca yabancının ülkemizde turist değil,
Yer sahibi.
Misafir değil,
Ev sahibi.
Sığınmacı değil,
Söz sahibi,
Söz sahibi olmalarından,
Ülkenin yarınları ile oynamalarından
gurur duyanlarımız var.
Var da var, var da var.

Ağlanacak halimize şükredenlemiz,
Yamuğu doğru
Kötüyü iyi,
Çirkini güzel,
Şeytanı melek görenlerimiz var.
Var da var, var da var.

Ne tez unuttuk
Ne tez unuttuk malı hapır hupur götürenleri
Ne tez unuttuk
Yalandan yalandan ışıldayan gözleri.

İyice kör mü olduk ne
Yoksa birkaç yüzlü mü
Vicdanımızı mı kaybettik?
Ya adaletimiz!
İnsanlığımızın çürümüşlüğü var.
Var da var, var da var.

Mustafa Çetinkaya