Herkesin aklından ölmek geçiyor
Kalıyor bazısında
İnsan kalmıyor duvar yıkmış
İçeriye çevrilen göz köreldiğinde
Erdem oluyor insanın kendine acımasızlığı,
Tanrının inanılmaz yalnızlığına denk düşüyor evrendeki varlık
El düşmeden tetik düşüyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta