Herkesin aklından ölmek geçiyor
Kalıyor bazısında
İnsan kalmıyor duvar yıkmış
İçeriye çevrilen göz köreldiğinde
Erdem oluyor insanın kendine acımasızlığı,
Tanrının inanılmaz yalnızlığına denk düşüyor evrendeki varlık
El düşmeden tetik düşüyor
Bir kiremit daha ekleniyor duvara
Kayıt Tarihi : 27.12.2009 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!