Var ! Şiiri - Zümrüdü Anka

Geçiştirmek için söylenen sözlerin arasına sıkışmışım meğer.
Söylenmek için söylenecek , söylenebilecek birşey kalmamış meğer.
Meğer geriye bizden birşey kalmamış.
Şimdi yüreğime ne demem gerek.
Nasıl avutmam gerek.
Gidemezsin diyemedi !
Kalabilirsin imasiyla kaldı yüzünde burukluk.
Umut doluydu gitme diyordu gözleri oysa.
Şimdi ne buralarda durulur , ne bir yere gidilir.
Yüreğindeki sevgime sarılarak ayakta durabilmeyi öğrenme zamanı gelmiş.
Durup beklemek ,
Beklediğine iyi dileklerinle dua etmeye devam etmek.
Hoşçakal diyemediğim.
Gidemediğim ama kalamadığım.
Beni sevemediğin için affet.
Yüreğin , umutların hep varsolsun.