Vapurda Şiiri - Sami Çevik

şimdi kanıp da gitmek vardır
şu martının kanat çırpışlarında uzaklara
uzaklara demir almak vardır
cepteki son parayı verip “herhangi bir yer” vapuruyla
güneşin allandırıp pullandırdığı güzelim bir boğaz öğle sonrasında
bak dalgalar nasıl kıpırdıyor altımızda

ve… ve insanlar nasıl da kayıtsız bu davete
belli herkeste bir maruzat, bir bahane
kiminin ödenecek faturası, kirası,
kimi oğlunu evlendirecek
kimi emekliliğini bekler
kimi ah vuracak voleyi tutturdu mu altılıyı
herkesin çok işi var ah ne çok işi!
bugünü dolu, yarını, öbür günü, on yılı, yirmi yılı…
vapur nefessiz kalmış bunca tasadan
nefessiz bunca dertten istanbul
yazık ki fark etmiyor insanlar

oysa ben… yalnız ben
diyorum ki
alsa bu vapur…
ah razıyım yalnız bir dakikalığına
bir anlığına da olsa değişse her şey…
götürse beni istanbul’dan
“istanbul”a…