Beyaz kavuniçi ve beyaz siyah martılar kahvaltıda,
Kısmetlerini yakalıyorlar
Yol alan vapurun kenarında, havada
Oturmuşum eskiden birinci mevki olan koltuğa
Sanki gidiyorum Safranbolu’ya
Kız kulesinin etrafında kayıklar,
Deniz dalgalanır, uslanır,
Güneş bir göz kırpar,
Sonra bulutların arkasına saklanır,
Motorunda balıkçı çaparısını
Sağ eliyle çeker çeker bırakır.
Vapur ağırlaşır,
Karaköy iskelesine sancaktan yanaşır,
Artık kalkmak vakti geldi,
Şimdi durulmak zamanıdır,
Dalgalar da yorgun bedenimi bıraktı
Şiir de sanmayın yarım kaldı.
Bitti…
Her şeyin bittiği gibi,
Bitti…
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!