Vapur Uykuları Şiiri - Burak Kıllıoğlu

Var mı vapurda uyumak gibisi?
Yorgun bir günün sonunda,
Kimse yokken aklında,
Sesler kulaklarında,
Kaparsın gözlerini,
Dalar gidersin.
Dalgalar sallar seni.
Ananın kucağı yerine, vapurun koltuğunda
Sızar kalırsın mahzun, yorgun
Yeni başlayan akşama.
Uyumaya yüz tutarsın.

Evlerine dönme telaşındaki insanlar
Söylerler ninnini
Havadan sudan konuşarak.
Ne konuşurlar, neye gülerler bilmezsin.
Bilmek de istemezsin.
Sesler vardır
Yalnızca sesler.
Karanlığın ötesine attığın hevesler
Rahatsız edemez seni.

Yoktur vapurda uyumak gibisi.
Sonu gelmez bekleyişlerin kölesi
Olacağıma, uyurum dersin.
Dalgalara bata çıka,
Sızar gidersin.