Vapur iskelesi bekliyordu çığırtkan simitçilerin
ve çımacıların yorgun halatlarının arasından geçen
ve geçen seneden ve
bir öncekinden
ve daha bir öncekinden beri
ve hiç durmadan çay içen akşamcı kahvesi sakinleri ölçüsünde
ve kılları kıpırdamadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İstanbul'u İstanbul gibi anlatmak... Kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta