Biz seninle bi vapurun iki bankıydık.
Sırtlarımızda sayısız yolcu taşıdık.
Az mı fırtınalı günler yaşadık?
Kaptan rotayı şaşırsada, hep karşı karşıyaydık...
Hakkını yiyemem çok güzel gülerdin.
Gözümü ayırmaya kalksam ihanet ederdim.
Ömrümün en güzel yolculuğuydun sen, karşımda duran...
Biz seninle gönül gözüyle bakışırdık.
Zira yasaktı hissetmek, birbirimize dokunamazdık.
Paslı vidalarımız sökülür sökülmez ayrıldık.
O an anladım.
Bir şansımız daha olsa,
Anca bir metreden bakışırdık...
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12/08/2014
![Arman Marazyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/13/vapur-banklari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!