Vapur Şiiri - Serman Şeker

Yine yanaştı iskeleye yavaş yavaş
Hiç acelesi yokmuş gibi, süzüle süzüle
Kimbilir şu zamana kadar kaç milyon,
İnsan taşıdı üstünde

Bir denizin bir tarafından öbür tarafına
Yaşlanmış dedeler gibi bastonuyla ilerliyordu
İçerisinde ise çaylar, kahveler yudumlanıyordu
Ulaşılacak olan yerlere varma istegi vardı

Bende bindim bugün vapura
Sanki önceden hiç binmemişcesine
Kalbimde aniden bir hızlanma olmuştum
Heycanlanmıştım herhalde

Vapur beni sevdiğim insana götürüyordu
Ben ise sabırsız
Elimde olsa ben kullanacağım koca
Vapuru

Vapur yanaştıktan sonra iner,
Sanki birdaha binmeyecekmişiz gibi
Arkamıza bakmadan uzaklaşırız
O ise sadık bir dost gibi bekler

Yine yanaştı iskeleye yavaş yavaş
Bu sefer mutsuzdu
Çünkü içinde sevgilisinden uzak
Bir genci taşıyordu.