Van Münit Şiiri - Hüseyin Muşmal

VAN MİNÜT
Gelen Allah’tan gelir biz biliriz de
Yıkıldı başımıza evimiz bizim
Ölen Allah’a gider hep eminiz de
İnanın kalandır derdimiz bizim

Enkazın altında kalanlar kimdi
Kimi polis kimi orda hekimdi
Yardıma koşturmak vaktidir şimdi
Van’ı imar etmek borcumuz bizim

Duyar duymaz koştu Türk Kızılayı
Dağıttı çadırı çayı çorbayı
Her gün acı çektik artınca sayı
Binleri bulması korkumuz bizim

Korkusu evine geç mi kalmaktı
Son kere dünyaya manalı baktı
Yunus’un bakışı yürekler yaktı
Yunuslar Azra’lar yavrumuz bizim

Deprem ceza değil, ibrettir ibret
Dayan Van’lım dayan az daha sabret
Yaralar her daim sarılır elbet
Edirne’den Van’a yurdumuz bizim

İsmi Hasan olsun Ha Baran Olsun
Fark eder mi sadece bir insan olsun
Yeter ki yaranı bir saran olsun
Sevgi de birleşir yolumuz bizim

Nice canlar cananlar kayboldu gitti
Kim bilir kaç ana evlat kaybetti
Kaç tane yavruyu onlar eğitti
Yara aldı eğitim ordumuz bizim

El ele tutuşup öyle öldüler
Ölmeden topraktan nefes aldılar
Belki de ölmeyi çare bildiler
Şehit oldu Türk’ümüz Kürd’ümüz bizim

Bir dakika durup düşünse insan
Herkesin taşıdığı sadece bir can
Bir Dakika Minütse Her Dakika Van
Kalbimiz Gönlümüz Aklımız Bizim

Eşrefoğlu figan eyleme sakın
Yakındır acıdan kurtuluş yakın
Elini açıp da Allah’a yakın
Duadır malımız mülkümüz bizim