23 Ekim’de,
Van titredi.
7.2’lik bir yara açıldı ovada,
binlerce ev yıkıldı,
644 can sustu,
bir şehrin kalbi durdu.
Henüz yas bitmeden,
Kasım’ın 9’unda
16 gün sonra yeniden—
5.6’lık bir sarsıntı
40 yüreği daha toprağa bıraktı.
Şehir merkezinde enkaz,
Erciş’te yıkık duvarlar,
köylerde donmuş çığlıklar...
Ama enkaz başında,
arayan, kurtaran ellerde
umudun ateşi hiç sönmedi.
Van,
iki kez sarsıldı
ama diz çökmedi.
Küllerinden doğan cesaretle
hayat yeniden başladı.
Kayıt Tarihi : 17.8.2025 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2011 sonbaharı, Doğu Anadolu’ya ağır sınavlar getirdi. 23 Ekim’de Van, 7.2 büyüklüğünde şiddetli bir depremle sarsıldı. Özellikle Erciş ilçesinde büyük yıkım yaşandı. 644 kişi hayatını kaybetti, binlerce ev oturulamaz hale geldi. Yaralar sarılmaya çalışılırken, tam 16 gün sonra, 9 Kasım’da bu kez merkezde 5.6 büyüklüğünde yeni bir deprem oldu. Ayakta kalan umutların üzerine bir darbe daha indi; 40 kişi daha yaşamını yitirdi. İki sarsıntı, Van’ın hafızasına derin bir iz bıraktı. Ama acının içinden bir dayanışma doğdu: köylerde, şehir merkezinde, enkaz başında el ele tutunan insanların direnci… Van, iki kez sallandı ama düşmedi. O sessiz çığlıkların ardından, yeniden doğma iradesiyle ayağa kalktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!