Van Erciş Depremi Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Vuran derttir yıkan çile, yükselen acı çığlıktır
Bir dehşettir yaşam durdu, baştanbaşa hayat felçtir
Van’ı toz, toprak bürüdü deprem ağır hasar vurdu
Köyler harap evler yıkık çile üstüne çiledir

Gün ortasında dumandır vuran deprem ölen candır
Eller birer kazma, kürek eşilen koca şehirdir
Etraf harap, evler çökmüş Tabanlı köyü sebeptir
Ne devlet var ne de araç, dinmeyen feryat-figandır

Dalga dalga deprem geldi sokaklarda insan seli
Binalar çöktü evler yok esti gitti ölüm yeli
Erciş’te ne asfalt ne yol ne bir çiçek ne gül kaldı
Enkaz altında canlar var Van bugün halka karalı

Bir yanda süren savaştır bir yanda vuran depremdir
Çığlıkla gelen feryattır akan acı gözyaşlarıdır
Sonbahar sanki bir kıştır ne yakıt var nede kömür
Kürdistan’da bir mahşerdir ölen insan ölen candır

Her yerde enkaz, yıkıntı virane oldu yuvalar
Gökyüzünde gezen jetler süren, giden bir savaş var
Yedi şiddetinde depren Erciş’i yıktı yok etti
Yeşil Van şimdi karalı ne devlet var nede yardım

Erciş-Van yerle bir oldu, tüm halklar pek çok perişan
Ne ev kaldı ne bir bina her yanda kara dumandır
Yaşlı, genç yaralılar var ne hastane ne doktordur
Her bir yer ölüm tarlası çöken Erciş-Yeşil Van’dır

23.10.2011
Yıldırım