Van, Erçiş Depremi Şiiri - Fikri Demirtaş

Dökülürken yapraklar hazan mevsiminde
Müthiş bir sarsıntıyla sarsıldı yer gök
Yer kabuğunda emri ilahiyle koptu kıyamet
Yeşil Van’da, Erçiş’te yaşandı bu büyük afet
Afetlerden ders çıkarmayanlar ağlasın.

Demirden, betondan çalan eller
Yokluktan kerpiçten yapıldı evler
Yaralılar, ölülerle doldu hastaneler
Soğuk altında çadır içinde insanlar
Takdiri ilahi deyip sebep olanlar ağlasın.

Depremden acımasız katil binalar
Her yerde enkaz, virane oldu yuvalar
Panik içinde analar, babalar, çocuklar
Dört bir yana tabutla taşındı insanlar
Çürük binalara ruhsat verenler ağlasın.

Milli seferberlik ilan edildi yurtta
Devlet orada, millet orada
Polis orada, Mehmetçik orada
Türkiye yürek yürek Van’da
Acılara susanlar ağlasın.

Acının dini, dili, ırkı yoktur anlayana
Yardım konusunda koştu bütün dünya
Kızılay binlerce çadır kurdu her yana
Hızır gibi yetişti Akut, Sivil Savunma
O yaraları sarmayanlar ağlasın.

Mucizeler ard arda yaşandı enkazlarda
Umut ışıkları bazen sevince boğdu
Feryatlar yürekleri yaktı, gözyaşları sel oldu
Ağıtlar yükseldi, ülkem yasa boğuldu
Kaderimize terk edenler ağlasın.

Terör, deprem, sel felaket
Yıllardır karalar bağladı bu millet
Bu nasıl tecelli bu nasıl kısmet
Yine yazgı diyecekler, bu bir musibet
Tedbir almayan sorumlular ağlasın.

Türk Milleti etle tırnaktır böyle biline
Yan yanayız iyi günde, kara günde
Ayrım gayrım yok dinimizde, töremizde
Yürekler taziyelendi yine ülkemizde
Al bayrak altında bir olmayanlar ağlasın.

Malatya Fen Lisesi Müd.Yrd
(26.10.2011)