Van Depremi Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Yirmi üç ekim ikibin onbir günlerden Pazar
Azrail gelmiş vanlıya fermanı yazar
Anneler babalar ağıtlar dizer
Kıyametimiz koptu bu gün gardaşlar

Saat onüç kırkbiri dayandı
Bahar kokan vanımın yeri göğü sallandı
Mehtaplı geceleri yasa hüzne bulandı
Kara gözler toprak altında bu gün gardaşlar

Kimi gelinliğini almış çeyizi düzmüştü
Kimisi sevgiliye hayalleri yazmıştı
Kimisi göl kenarında ufukları süzmüştü
Güneşimizin battığı bu gün gardaşlar

Karanlık enkazda kalmış analar
Onlara koşmak istedi dizleri taşımadı babalar
Bağlandı karalar bulunmadı çareler
Çarelerimiz tükendi bu gün gardaşlar

Yıkıldı ocaklar yavrucak başına
Bilmem şu azrailin vanımızla işi”ne
Kimini yavrusundan kimini ayırdı eşinden
Yalnız kaldık öksüz bu gün gardaşlar

Toz duman bulutu van”ı kapladı
Van gölü çalkalandı erek ağladı
Ondört günlük bebeğe ağlamayan kalmadı
Yasa büründük bu gün gardaşlar

Diller sustu gözler yaşa boğuldu
Göçler yol aldı van ın gülleri soldu
Kimi dizini dövdü kimi saçını yoldu
Virane bu gün van”mız gardaşlar

Sıcak yuvalarda buz kesti akşam
Babalar göçük altında yavrular perişan
Bir lokma ekmek bulunmuyor yenilsin yavan
Soysuza gün doğdu bu gün gardaşlar

Annelerde süt doldu boş kalınca kucaklar
Duman yerine toz tüttüyor ocaklar
Yavrusunu yitiren boş kundağı kucaklar
Biçare kalmışız bu gün gardaşlar

Felek kırbacını böğrümüze sardı
Ne küçük dinledi nede yaşlı gencini ayırdı
Sineleri parçaladı ciğerlerimize kadar yardı
Bu gün yaraları sarma günü gardaşlar

Bir sonbahar günüydü yakalandık zamansız
Onulmaz derde düştük kalmadı çaremiz
Acele ile apar topar bu gece apansız
Kanlı kefene sarıldık bu gün gardaşlar

Acılar yüreklerde kanattı yarayı
Ercişi sallarken ağlattı Muradiye,Çaldıranı
Başkale,Gevaş,Edremit, Bahçe sarayı
Gürpınar, Özalp”ı güzel Sarayı
Şimdi birlik zamanı bu gün gardaşlar

31/10/2011
Kadri KIRMIZITAŞ