yıkıldı evler damlar
birer birer üst ümüze
ortalık mahşer yeri
her yer karanlıktı
umut tükenmişti
caresizdi nefesler
kime isyan edelim
şikayetimiz kime
fidan olmadan kurudu bebeler
boynu bükük kaldılar
elli kınalı gelinler
yerle bir oldu anaların yazğısı
gün ağardığında
vanın kapanmayaçaktı yaası
kime isyan edelim
bu kara yazğımızı
unutmayalım unuturmayalım
ne olur vanımızı
Kayıt Tarihi : 1.11.2012 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!