Büyük bir fırtına annem nefesim kesildi birden ve bedenim kan revan..
Damarlarımda kan hoyratça akıyor annem ve ruhumda bir dinginlik bu çelişki ne yaman!
Hayallerim çıkmaz bir sokak ve Çaresizim ellerim beton yığınlarında;
Haykırışlar kulaklarımda, boğazım tozla kaplı sanki Azrail çok yakında
Yaşananları anlamaya çalışıyorum enkaz altında
Geleceğim kayboldu anne ve şimdi ölüm avuçlarımın arasında
Hani benim adım Yunustu ve hani ben okyanuslarda özgür olacaktım?
Sesim kesildi artık hissettiğim acı gözlerimin karasın da
Neden sıkıştım buraya yoksa çaresizlik mi?
Deprem mi bu anne! Yoksa kıyamet mi?
Ya da usulca terk edilmek mi?
Van'da bir kara bulut, durmadan çalışan iş makineleri
Van'da bir kara bulut, unutulmaz Yunusun bekletilen minik elleri
Van'da bir kara bulut, Zifiri geceye karışır artık aşıkların bedenleri
Dostlar Van üşüyor! Kaldırın gözlerinizde ki acımasız perdeleri..
31.12.2013
Veysel KarahanKayıt Tarihi : 4.3.2015 16:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)