Bir gece yarısı geldi deprem,
Eşimi, çocuklarımı aldı deprem
Kıyamet mi kopacak tı, bilmem
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
Kızımın çeyizleri sandıkta kaldı,
Aşağı,yukarı, sağa sola savruldu
Gelinlik giyecekti kefene sarıldı
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
Ölene mi yanayım, geride kalana mı?
Her şey yolunda diyen yalana mı?
Yoksa, soğukta sokakta donana mı?
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
Hiç hesapta kitapta yoktu deprem,
Yaşantımız alt üst oldu aniden
Feryat etsem de gelmiyor, giden
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
Günlerce enkazın başında durdum,
Yavrumun resmini sokakta buldum,
Hemen aldım, koynuma koydum
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
İlahi adaletinden sual olmaz Allahım
Her duada göz yaşlarımla sana arzım
Kasten suçu olanlarında çekmesi lazım
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
MAHİR derdine ortak olabildi mi?
Akan gözyaşını şiiriyle silebildi mi?
Senin diyemediğini, o diyebildi mi?
23 Ekim de Van ağladı, ben ağladı
(13.03.2012-05.00)
Kayıt Tarihi : 13.3.2012 14:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!