Van Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Do re mi fa sol la si
Konuşmuş bir hanesi
Bir acep nedir deyip
Söz demiş her tanesi

Do sormuş vat is dis van
Demişler it is a man
Man adem bir kam gibi
Tef çalar zaman zaman

Re ünler o amon ra
Elinde bir ak cura
Der bakın bir penayla
Çalıyor vura vura

Amon ra derim bir halk
Bir halkın evi felak
Ev halka ol söylersek
Ol derler bizden ulak

Amon ev o ra alp er
Alp eri türük aser
As ere aman desek
Der aman evim ömer

Mi nota demiş bir han
Hem de şah hakan kağan
Bir evin halkı nuh er
Namları kartal doğan

Ba evde kibel ana
Re yazmış evin cama
Söylüyü ol re sesi
Ünleyek birge sema

Re sesle kişi bir gün
Gün güneş alp ve tigin
Alp tigin aht kavili
Yegane eve gögün

Yek hane sahne laf söz
Sahnede aton öküz
Öküzle efes yolu
Kat eder elde löküz

Fa nota sözü ol key
Anahtar öküz dankey
Arı yak kuş bit fil at
Mar lama eber monkey

Bir söyle kitap nebi
Manası adem rabi
Sözünü diyen sol ses
Hem der bir kaval gibi

Ol kaval yedi nota
Çalınır tuta tuta
Yedimiz gam evinden
Ünleriz huda huda

La demiş bire kalem
Kal ata emi alem
Alemde hilal gemi
Yıldızı alp er bilem

Hem ol bir hekat adem
Söz kelam ilim dedem
Dedem bir name yazmış
Söylemiş fatih cedem

Fatih ced öğüdü kut
Evinde bir tek yakut
Der oğul yakutum hay
Konuşur ahat lahut

Si nota demiş bir ab
Hem sahip ali kitap
Hem hamd yol takva hesap
Elif kalp yol afitap

Notalar elma müzik
Portede dizik dizik
Hem rüzgar orfe ve mit
Hem urba arma yüzük

Gel ağa yırak biri
Söyleyek mani yırı
Diyek ağa komut ver
Gezek kırı bayırı