Bir özlem anının ilk ilkel duyuşlarının salon dansıydı bu;
ateşteydim,
öpüşteydim
kaygan duyguların tüm çıplaklığında örtüsüzdüm...
Örtüsüz,
kaygısız
hesapsız…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta