Vaktinden Önce Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Vaktinden önce iner oldu akşamlarım,
Vaktinden önce batar oldu güneşler,
Denizler vaktinden önce çıkar oldu denizliğinden,
Ormanlar ormanlığından,
Tepeler tepeliklerinden,
Sular suluklarından,
Kuşlar kuşluklarından,
Taşlar taşlıklarından, topraklar topraklığından,
Vakti geldiği halde, karasevdam kurtulamadı gitt
Karanlığından.

Uğursuz karanlıklar içindeyim anam-babam,
Kara düşünceler kesmiş yollarımı haramiler misali,
Beyaz kışın neden karakış olduğunu bilen düşünceler,
Çevremde beyazlıkları dökülüyor kara kara kışların,
Alıp yerlerine dikiyorum yaprak yaprak,
Bir ilkbahar gelirse; belki bana dönersin
Sanarak.

Vaktinden önce yaşlandım bir büyük karasevdada,
Elimde-ayağımda takat kalmadı,
Dilimde-damağımda lezzet,
Gözlerimde dökülecek yaş,
Gönlümce acılara dayanacak güç,
Yüreğimde Eyüp Peygamber sabrı kalmadı,
Gözlerim saçlarımın vaktinden önce
Ağardığını gördü,
İnanmadı.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 67-68/100)