Vaktın Var Şiiri - İbrahim İspir

kime:
güneş göz kırptı
bir ömür

dolu karanlık yıldızlar
daha yakın
ay daha parlak

gölgen neden koca
fısılda kulağıma
en erken/kısa bir zaman
şafak sökerken

sev artık
yollarına yapıştır
sonra karıştır sabaha
kimse yok
bölüşülmez sessizlik

ilk gündü
kurşunlandığım

gün sonları yüzün
gökkuşağının rengiydi
yüzün boyanırken

yalnızlığa koy elini
dağ arkası
senin olan/bulanık deniz

günü saymadan koy/daha vaktin var