Vaktin eşiğinde! Şiiri - Mustafa Cilasun

Seninle
Kırgın ayrılmayalım diye
Akla hayale gelmedik kurgularım

Dur durak
Bilmeden yeniden derken
Çaresizlik içinde vehimleri nefeslenirken

Olmuştu bir kere
Bizim dirliğimize çok yanarım
Hıçkırıklarına dayanmam haline acırım

Sensizlikte
Biliyorum ki bir kahırdır sızım
Yokluğuna yanarım hicranınla yesi tadarım

Varlığında
Seyrine doyum olmayan erguvan
Sendin bizzat gönlüme açan kalan bahardan

Damarlarımda
Durmadan seyreden şu kan
Sineme kattığın hazdır ummandır yaşattığın

Kompartımanlar
Korkumun yegâne mekânı olmamalıydı
Soluk soluğa kalarak hışımla atıldığım raylardı

Kalabalığın
İçinde arandığım yegâne kokumken
Gözlerim fal taşı zıpkınlığıyla hep seni arıyordu

Kalbimin ritmi
Hızını artırırken hala yoktun
Seni sana anlatarak yüreğini soğutmaktı tek dileğim

Sanki yavaş
Yavaş bir boşlukta kaybolmaktaydım
Ne yapmıştım sana bu denli alıngan olmamalıydın

Ortalık sakinlemişti
Yolcular yerlerine otururken
Arayan gözler hasreti, kaygıyı, acıyı resmediyordu

Sen hala yoktun
Oysaki aradığım yolcular diyarında
Kalbimin burukluğunda sineden hıçkırıyordu her sızı