Vaktin Bitişinde Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Seni, yüreğimin denizlerinden göçüren
Yelkenliye ahım kalır!
Ey sevgili!
Hangi nehir, gözlerimin akışından böylesine ilham alır?

Leyli, kalbimin dili durmaz
Dua ile beslenir kendi coğrafyasında
Dalımda bekler Bülbül, feryat ile seslenir
Arzusu Gül kokusunda

Ay'a selam! Doğ artık üzerimize
Mutmain olsun kalbim ve evim
Donatılsın çiçeklerle bahçem,
Rüyam bitsin, bir sabah yeniden açsın güneşim

Uslansın artık gönül,
Acısı dinsin bedenimin, dağlarıma nazım var
Duvarlar şahit olsun içimdeki volkanıma;
Türkü olan sazım var

Alın yazım, kalbimin atışında gizlidir
Ezanlar okunsun artık
Kırılma sesleri geliyor direklerimden
Gitme ey vakit!
Bitme ey vakit!
Sana dayandım
Ve hep senin ile yandım
Ve hep senin için yandım.

Not: Bu şiir vaktin sahibine ithafen yazılmıştır