Vaktin adı geç Şiiri - Türkay Yücel

VAKTİN ADI: GEÇ

Yalnızlığın hücre hapsinden
Ar perdesini aralayıp
Dönelim desek bile biz
Tenhalarda kalmıştır yüreğimiz
Şimdi şehrin gözlerine dalamayız
Biz artık herkes gibi olamayız

Sığlığına sitem edip
açıldığımız sahilden
Epeyce uzaktayız sahiden
Renkli düşüncelerimize inat
Geçerken gri gençliğimiz
Yalandan pembeye çalamayız
Biz artık herkes gibi olamayız

Kartpostal olacağı yok
Çirkin çekilmiş robot resimlerimizin
Sicilimize işlenmişse kavga,
Sevda yazılmışsa sabıkamıza
Ne gelir ki elimizden!
Saçımızı başımızı yolamayız
Biz artık herkes gibi olamayız

Bulutların dudakları
Öperken dağların doruklarını,
Yağmur yağarken, akşamken
İçimizi ısıtan aşklarını
Pencere buğularında gülümseyen gözlerini
O düş kızlarını bulamayız
Biz artık herkes gibi olamayız

Dün dün de dün, bugün de
Şimdi hemen böyle
Yüzümüzü bölemeyiz ikiye
Geceler biraz siyah
Yıldızlar biraz uzak diye
Yıldızlara kayıtsız kalamayız
Biz artık herkes gibi olamayız