Vaktidir Şiiri - Ruyi Derya

Gitmesini bilmelisin vaktin geldiğinde.
Haydarpaşa’dan kalkan son trene ilk binen sen olmalısın.
Vedalaşmalısın yıllarla.
Tren düdüğü ıslığını çaldığında,

Derin bir nefes almalısın yollardan.
Cama dayadığında başını,
Karanlık olsa da seni gözleyen dışarıdan,
Umudunu taşımalı tren, raylar boyunca uzaklara.
Güneş doğduğunda uzatmalısın başını camdan.
Bahar yelleri esmeli yanaklarında.
Saçlarında kar taneleri.
Yalnız, kışın yağmaz karlar.
Yalnızların başlarında beyaz beyaz kırağılar.
Bazı sabahlar çiğ düşer şakaklarına.
Ağlar yalnızlar.

Kırmızı bir gelincik gibidir yüreğin.
Ürkek,kırılgan,kırmızı ve narin.
Siyah siyah bakma bana öyle!
Yeşersin avuçların!
Bak uzatıyorum ellerimi!
Bu kez bitmemecesine!

Okulun zili ilk kez çaldığında yanımdaydın.
Unutma!
Hayat teneffüse çıkana dek,
Ben hep yanındayım.

Islak kirpiklerin de güzeldir şimdi senin.
Ağlamak akıtır içimizdeki zehiri.
Gelmez mi sanırsın içimizdeki seheri?
Küçük bir alemdir insan.
Binbir çeşit yaratık,
Binbir çeşit varlık ve yokluk barınır bedenimizde.
Binbir hissi yüklenir omuzlarımız sessizce.
Nesli tükenmez mi sanırsın kalbini ezen kırk ayakların?
Gül bahçesine dönmez mi şu kurak toprak?
Hatırla!
Dikensiz yetişmez güller...

Gelmesini bilmelisin vakti geldiğinde.
Özlem hangi acıya deva olur?
Saatine bakarsan görürsün, VAKTİDİR.
Gel! Ne olur?
Hangi akbaba vazgeçer yavrusundan?
Hangi serçe akbabaya emanet edilir?
Hangi mektup kanatlanıp selamımı götürür?
Hangi adreste bulurum seni?
Cennetin o güzel ırmağının adı nedir?
KEVSER KEVSER akıp dönsene geri! ..