Kaçıncı telaşım bu, öfkelerin esiri,
Bu kaçıncı yalnızlık, ömrüme pusu atan!
Kalmadı gidilecek ne bir han ne bir kapı
Kalmadı yokluğumda, gelip elimden tutan.
Sancılı hayatımın her gün son günü gibi,
Her sabah gözlerimi ölüme açıyorum.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
