Vakti Seher Şiiri - Ensar Türkay

Adım adım değil koşarak yürüdüm
ben zifiri karanlık yollarda
Bir bacağı eksik gönül ile
ayak bastım, çıkmaz sokaklara
Kimi zaman yağmurlara
Kimi zaman çamurlara

Karışmıştım bir kere
işte dertlere
kararmıştım
unutmamıştım
ama alışmıştım

Kaldırımları siler
süpürürdüm
ama gözlerimle
seni aramasın
yola bakmasın
umutlanmasın diye

Acı biberi sürüp bağladım
sitem dolu dilimi
sabrı öğrensin
isyan etmesin
seni anmasın diye

Hep aynı güneşle doğardık sanırdım
günlerimiz farklıymış meğer
Sana gün şafak vakti doğardı
benim için vakti seher