Vakti Kuşanmak Şiiri - Murat Öztürk

Hayatın Gergefli Yollarını Arşınlayan Bu Beden, İhtiraslı Bir Gayretle Yaşamaya Çalışıyordu...Hayat Neydi Ki O Bakışlarda, Bir Dile Geliş Olmalıydı Ona Bu Hayatı Bahşedene Karşı...Zaman Acımasız Darbeler Vurmaktaydı Senelere, Senelerde Bedenlere, Bedenlerde Dizelere.....VAKTİ KUŞANMAK Zamanıydı.....

Hayat Bir Yok Oluş Evresine Girmişti Artık....Gözler Kederli Bir Bakış Bıraktı Dizelere....En Bedbaht Heceler Yer Etti Satırlarda....Dile Gelişin Feryadını Sunmuştu Gönüldekiler.....VAKTİ KUŞANMAK İçin Geç Mi Kalmıştı Yoksa Bu Beden...Yoksa Hala Bir Kurtuluş Ümidi Var Mıydı Bakışlarında....Bir Efkar Tüttürdü Of Çeke Çeke Sinesine....Yüzündeki O Manalı Bekleyiş, Yerini Sapsarı Kesilmiş Bir Surete Çevirdi Birden....Yitik Zaman Peşinde Geçen Yılların Acısına Yanıyordu Belki De....Belki De VAKTİ KUŞANMAK Bir Deyimdi Ona Yol Gösteren...

Farklı Rotaların İzlerini Bırakıyordu Çehresine...Muzdarip Bir Gönülle Kaleminden Dökülen Gerçeklerin Dünyasında Dolaştı Durdu Saatlerce....Aklı Yaradanına Karşı Olan Vurdum Duymazlığının Utangaçlığı İçinde, Yitik Zamanına Lanetler Bırakıyordu...

Oturduğu Kanepe Bile Rahatsız Etmekteydi Artık Bedenini...Penceresi Açık Odaya Rüzgarın Uğultusu İniyor, Bir Ninni Gibi Kulaklarına Ayrı Bir Beste Bırakıyordu....Rabbim Her Türlü Sınırsız Bereketlerinden Birini Daha İnsan Oğluna Sunmuştu....Sıcaktan Terleyen Bedenine Rüzgarın Vermiş Olduğu Ferahlık Yüzünün Çehresini Yeniden Eski Haline Getirdi....

Saatlerdir Elinden İnmeyen Kalem, İzler Bırakmıştı Parmaklarında...Mürekkep Bile Zaman Yenik Düşmüş Yarılamıştı Kalemi....Yığınca Sayfalar Tek Tek Eriyip Gidiyordu Kalemden Düşen Hecelerle....Bir Birini İzleyen Bu Alış Verişler Arasında; Muzdarip Olan Gönlü, Hayatının Ne Boş, Ne Kadar Vurdumduymaz Geçtiğini Haykırdı Kendine...

Gönül Bağında Ne Fırtınalar Kopuyordu Şimdi, Çaresiz Kalışın Acısını Tatmış Olan Kalbi; Acılardan Kurulmuş Bir Duvar Örmüş Gibi Duruyordu İçinde...VAKTİ KUŞANMAK Zamanı Geldi De Geçti Mi Acaba...Son Nefese Kadar Kurtuluş Ümidinin Olacağını Düşündü Birden.....Yaşı Henüz 50'sinde Olan Bu Adam Derin Bir Üzüntü İle Doğruldu Masanın Başından.....Gözleri Çoktan Yol Almıştı Gözyaşlarını Dökmeye Yanaklarına....Bakışları Tek Bir İstikamette Gezinmekte Ve Sabitlenmekteydi Artık....Yıllardır Aslı Bıraktığı Ve Rabbin Emirlerinin Bulunduğu KURANÜLAZÜMÜLŞAN’a Derin Bakışlar Bıraktı...

Daha Yeni Anlıyordu VAKTİ KUŞANMAYI.....Rahmana Giden Yollardan En Kadar Uzak Kaldığını Düşündükçe, Yüreğindeki Acılar Depremler Çıkardı Bedeninde....Titreyen Elleri Usulca Duvarda Asılı Duran KURANI Öperek Aldı....Bir Tövbe Ediş Dile Geldi, Dillerin Bile Anlatamadığı O Sahnede.....
Artık Hayatın Akışı Durmuştu Onun İçin.....Ölüm Meleği Kapısını Çoktan Aralamış Ve Canını Tövbeli Gözyaşları İle Almıştı....VAKTİ KUŞATMAK Zamanı Onun İçin Durmuştu....Ya Bizim İçin.....NE DERSİNİZ.......

Murat Öztürk (Sessiz-Sair)
13.06.2007 Tarihinde Kaleme Alınmıştır.