Kulak verin,öldü papatyalar.
Çirkinleşti toprak.
Yüzünde astar kalmadı,
Boydan boya çorak.
Vakti geldi dünyanın,
Yıkıldı başımıza yıkılacak.
Sevgi pamuk ipliğine bağlı,
Koptu gönüllerde kopacak.
Göçtü gitti o eski güzel insanlar.
Durmadan arıyorlar kalanlar.
Hırslı kalpler,belaya muhtaç.
Elbet aradıklarını bulacaklar.
Kayıt Tarihi : 19.11.2019 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!