Vakti Geldi Şiiri - Yusuf Karataş 3

vakti geldi yol almanın
hiçbir manası kalmadı yaşamanın
toplayın bavulları kuşlar
vakti geldi hatır almanın

nefes almak kadar kolaymış meğer
gidince, kahırdan bitmek
gözündeki virane çizgide
ağrıtarak kaybolup gitmek

o gitti, çaremle beraber
her mahlukun eninde sonunda melcesidir
kaldığım bu karanlık yer
al yine nasibini kör edercesine bir keder

vakti geldi, iki yabancı gibi artık
şimdi ben mi ağlayayım ?
gömülüp gittim uğruna..
yoksa sarmaşık mı sevinsin?
yine erdi muradına!