Aşkın dergâhında iyice piştin,
Sınava girmenin vakti arkadaş.
Yıllar yılı sayfalara serpiştin,
Şimdi de dermenin vakti arkadaş.
Sazın, sözün, özün aynı coşarsa;
Gözün gönlün ile aynı taşarsa;
Güzel duyguların bendi aşarsa;
Dem’ini sürmenin vakti arkadaş.
Yıllar geçse bile aşığın canı,
Aynı aşkla saklar her heyecanı..
Gerçeklerden yana kucak açanı,
Duymanın, görmenin vakti arkadaş.
Sen yeter ki, teşebbüste bulunda,
Engel bitmese de hayat yolunda
Bir altın bilezik varsa kol’unda,
Murada ermenin vakti arkadaş.
Bir başın emrinde gitse de sürü,
Sen kendi yolunda azimle yürü!
Ne derse desinler bundan ötürü,
Durma, yürümenin vakti arkadaş.
YAŞ der; ne keramet varsa elinde,
Kelamı güzelce dağla dilinde,
Hecenin vezninde, sazın tel’inde,
İmtihan vermenin vakti arkadaş.
19.10.1977
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 10.9.2014 00:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!