Vaktaki Seher Şiiri - Mahmut Aldemir

Secdede durmuşum vaktaki seher
Günahtan arınmak her şeye değer
Çirkef batağında her kimse beşer
iyiye kötüye diyoruz kader

Hak edeni yakar yanıyor cihan
Bildiği halde günahkardır insan
Huzura gideriz Huzuru Divan
Sever sevdirir gönderir fani han

Meydanı Arasat meydanı mahşer
Hak eden çeker çekmeyiz beraber
Unvanı olanlar kutluyor zafer
Unvanı olmayan benden de beter

Yol arama Behlül yolumuz Kur,an
Kalbine kalay çek istersen İman
Sabahın siftahı okunan Ezan
Ben benden geçer haz alırım o an

Sala verilince okunur mehter
Şeytan eriverir beterdende beter
Neşter beden yarar bayıltır eter
Çekilin yolumdan Rahman'ı m bekler

Huyumuz değişti suçsuzdur zaman
Hak yoldan ayrılma var iken imkan
Nefesleri keser yayılan duman
Allah diyen insan eder mi isyan

Haramdan kaçının ağalar beyler
Sırat yol vermezse insanlar neyler
Amel mağdurları her şeyi bekler
İnsan daralınca Rabbini özler

Ama olanların dünyası zindan
Ateşe ehilsen arama imkan
Pes eder damarında dolaşan kan
Ölümü tadarsın olsan Başbakan