Vakkas Emmi Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Bir sandalye neye yarar
Ötekine dirsek dayar
Ayak,ayak üstündedir
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Başında acer şapkası var
Kaşı uzun taraklan tarar
Boyalı pos bıyıklıdır
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Kulağın da kopya kalem
Tükrükler onla yazar
Yaş altmıştır Allah-ü âlem
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Çoğu kez gara giyer
Ceket altı yeleği var
Saatı da kösteklidir
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Kehribardır sarı tesbih
Ucu gümüşlüdür emzik
Sedef kakma ceviz tabak
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Gosgalıdır kumaş şalvar
Burnu sivri yumurta topuk
Ayakkabına öyle basar
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

İsli-pisli kahvesi var
Gürültü çoksa eğer
“pezevenk! ” der susturur
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Alın terin sevmezsin
İlikler sömürensin
Bir verip on alansın
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Bağlamışsın tüm milleti
Dolapçı beyğirler gibi
Sayenizde atî yendi
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Çok can yaktın emmi sen
“ocak yıkan! ”a çıktı be adın
Çek! yakalardan şu elin
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Adamıyla adam arar
Çeşit çeşit kare kurar
El ovuşturup seyre dalar
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Sezon sezon adam bulur
Verdiğinden senet alır
Borç verdiği köle olur
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Naçar kalan seni arar
Çocuk babasına sorar;
“cücükcü ne ki baba? ”
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Vakkasların ağasın var
Sarışındır föter giyer
Böylesine Dünya doğar
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

“süt tası”ynan HACER geldi
“Ula Baba yağ! ” dedi
Baba kesik, Vakkas verdi
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Hepsin anlatamam MEMİK
HACER’e sıra zor geldi
Yağsız aş nasıl yenir...?
Yedirensin Vakkas Emmi...!

Geçenlerde ajans geçti
Ay-Em-Ef mi ne dedi
“Ben anlamam,o ne ki? ”
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!

Azımdan (!) çok anlayın
İçim yandı neyleyim
Borç içinde benim Yurdum
Vakkas Emmi! Vakkas Emmi!