Vakitten Kayıp Şiiri - Uğur Musab Şahin

Düşmanın varsa her daim, karşında dır
Yıllar gelir geçer, korku aynı yaşındadır
Geleceği beklemem, geldiğinde bulur.
Gün gelir kin geçer, ama acı aynı durur.
Ne devenin dişine, ne Allah’ın işine karış.
Ne cahilin diliyle, ne cimrinin eliyle yarış.
Akıl ve ilimden gayrısı, çoğaldıkça ucuzlar
Her âlimden ilim ve her deliden bir akıl al.
Kimse değişmiyorsa, sen değişmeyi dene
Denizle dost olmasa da, yüzer yine sefine.
Meyvesi büyük ağaçların, dalı yere eğilir
Akılla öğüt istersen, akılsızlar bile verir.
Dilin sürçeceğine, bırak ayağın sürçsün,
Aptal görünen üst akıl, bırak sana gülsün
Gitmeye değer yolun, kestirmesi yoktur.
Eğer illa gitmekse, gitmeye yol bulunur.
Her nakış her nakkaş, gün ola yalan olur
Yalnız Allah bakidir, kul ölürse can bulur.
“Balı çok olanın, sineğin de bol olur” derler.
Ancak dinleyenlere, laf sırası gelir beyler.
“Söz” eylemin gölgesi, “icraat” pusula yönü.
“Şimdi” tembellere tatil, “yarın” çalışma günü.
Adaletsizliktir, adaleti sevdiren onca sebep
Affedicilik, babadan öğrenilen hazinedir edep.
Hani derler “ayaklar baş, başlar ayak olmuş.”
Birde siyasi başlar, postallara selam durmuş.
Musibeti yaşamadan, tecrübe kim kazanmış?
Tecrübeyi pazarlayıp, söyle var mı fakir kalmış?
Başarısız olunca, kırk mazeret sayarmış insan.
Mazeret sayacağına, keşke sebepler saysan.
2010