Vakitsizlik Şiiri - Ali Yılmaz 3

Bir sabah katlığımda bahçemde
Bir çiçek gördüm
Önce kardelen zan netim ama
Bizim burada bu mevsimde kardelen olmaz ki dedim
O kadar güzel o kadar narin ki
Bence yeryüzünde yok böyle bir tane daha
Bir bakışımla hayran bıraktı beni kendine
Şöyle toprağı ile alıp eve götürsem dedim kendi kendime
Sonra düşündüm, ya bu bir kış çiçeği ise
Sıcak ona zarar verecekse, kendi elimde öldüre bilirdim
Dünya gördüğüm en güzel gülü
Hayran hayran bakarak ayrılırken yanından
Boynunu büktü durup düşündüm yeniden
Bu kırgınlığı bu mahcubiyeti bu çaresiz duruşu neden diye
Belikli gitmemi istemiyordu her halde
Ya da giderken onu da almamı istiyordun beklide
Çiçekle hakkında hiç bir şey bilmezdim ben oysa
Derken bir yaprağını bıraktı yavaşça
Ben dayanamazdım buna
Bir saksı getirip toprağı ile aldım yanıma
Sıcak odamın başköşesine koydum, tam da karşıma
Erkesi gün baktığımda
Hiç gül yaprağı kalmamıştı dalında
Yanına sokulup usulca sordum
Neden?
Ben yaz gülüydüm
Sevenim çoktu ama doymadım.
Daha çok sevsinler diye zamansız açtım.