Vakitsiz Veda Şiiri - Talat Ülker

melal asılıyor kirpiklerinden,
uzak ufukların yıldızları gibi sönük gözlerin,
yüzün gurbete dönük,
güllerime yağan kırağılarda üşümüş ellerin…
ben sana zamansız, sen bana mekânsız…

ve sen gitmek istiyorsun vedasız,
kalmak zor geliyor, gitmekse basit…
yollar çekiyor ayaklarını,
belli ki gideceksin,
hadi, git…

şimdi sen gidersin iki gözüm,
ellerim seninle gider,
peşine düşer gözlerim,
ardınca sürüklenir gölgem,
gönlüm perçemine takılır,
ve aklım sende kalır…

gideceksin iki gözüm,
ve beni yarı can edeceksin,
ufkun aynasına düşmüş gözlerin,
seni kendine çekmeye başlamış yollar,
hüzne kurulmuş saatin…

bu sevdanın limanından,
nice gemiler demir aldı, ey yar!
çiçeğe durmadan aşkın bağında dallar,
vakitsiz ve vedasız kaç kez çekip gitti bahar…
ayrılığı çalar vakit,
hadi, durma,
sen de git…

şimdi sen gidersin iki gözüm,
ellerim seninle gider,
gözlerim ardınca arşınlar yolları,
aklım sende kalır…

anla ki gidersen,
beni de yanında götürürsün…
durma,
gitmekse eğer bu,
kapanmadan yılların açtığı geçit,
hadi, git…