Vakitsiz Ölümlere Ağıt Şiiri - Murat Tali

Kırlangıç çığlıkları örtüyordu
sabahın kendi içine çekilen serinliğini.
Yıldızlar
sabah okunan ezana yetişmişti.
Ay
kocaman gövdesinde
ince ve alaycı bir çizgi ile selamlıyordu
güneşi.
Güneş,
ışığıyla gülümsettiği aydan
gündüzü alacaklı gibiydi.
Masmavi geliyordu ufuk çizgisinden,
uykusundan uyanan şehrin üzerine.
Limon kokulu ağaçlara sarılıyordu karıncalar,
kelebeklerini yitirdiğini fark etti
karınca ısırığıyla canı yanan insan.
ve
Kelebek kanatlarında ölmesin diye çocuklar,
yaşamı terk ediyordu
sevişen kuşlar.
Hazana sarmış
aptal bir terk ediş diyordu
ölüm,
kendini alim sananlar.
İçine din kaçmış ucubeler ise
küfrediyordu
ölüm anını
sadece yaratanın bildiğini bildikleri
kaderi
hiçe sayarak
Hisse alıyorlardı sanki şeytandan
dudaklarına pelesenk ettikleri
küfürlerden ötürü
Kırlangıçlar
göç etmeyi unuttu
dar ağacına çekilen mutluluklar yüzünden.
Var git
mutluluk getir,
kadeh kadeh içelim saki bu sabah,
ipe çekilen bedeninde
alacağı var gibi hepimizden
asalım yüreğimizi
urganların kurumuş çığlıklarına...
üşüyelim hep birlikte
yeni doğumların çıplaklığına...