İpek Pınar İl - Vakitsiz ölüm Şiiri - An ...

..vaktin olsaydı bir sabah gün doğarken şakağından öpüp uyandırıdım seni
evin etrafına fesleğenler dikerdik beraber
vaktin olsaydı sokağa çıkardık yatsıdan sonra avaz avaz çocuklarşır bir dönme dolabın koltuğunda uyuya kalırdık
dizime yatırırdım seni masallar uydururdum hepsi mutlu sonla biten ayrı geçen günlerimize ağlardık
olsaydı vaktin nereye gittigini bilmedigimiz bir trenin son vagonuna biner şehir şehir kanardık
vaktin olsaydı yaşardık
vakitsiz bir ölüm bizimkisi..