..vaktin olsaydı bir sabah gün doğarken şakağından öpüp uyandırıdım seni
evin etrafına fesleğenler dikerdik beraber
vaktin olsaydı sokağa çıkardık yatsıdan sonra avaz avaz çocuklarşır bir dönme dolabın koltuğunda uyuya kalırdık
dizime yatırırdım seni masallar uydururdum hepsi mutlu sonla biten ayrı geçen günlerimize ağlardık
olsaydı vaktin nereye gittigini bilmedigimiz bir trenin son vagonuna biner şehir şehir kanardık
vaktin olsaydı yaşardık
vakitsiz bir ölüm bizimkisi..
Kayıt Tarihi : 7.9.2017 09:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İpek Pınar İl](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/07/vakitsiz-olum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!