Hüngür hüngür ağlarım
Kimi zaman ebediyen susarım,
Susarım bakakalırım bu yalnızlıkta...
Anamın kokusunu koklarım uzaktan
babamın bağrışmasını, bir kulaktan,
Ve içimde büyütürüm garip yalnızlığımı...
Derman bulmak zordur yürek yarasına,
Ve unutulmaktır ebediyen
Hüzün kokan çiçekler arasında...
Bir gün yirmi üçlük bu beden
Musalla taşına mahkum ebediyen,
Ve geride bu acı dizeler kalacak
Bir defterde yazılı...
Tek bir vasiyet vardır baki kalan
Bir defter ve içindeki dizeler...
Ağlamayın ey dostlar
Anam,babam kardeşim...
Hakkınız helal ola der ve gider...
Ağlamak güzeldir
Kimi zaman susmak
Hayat sıkışmış bunlar arasına
Duygular,sevdalar,kaygılar,ayrılıklar,ölüm...
Ve hepsi geçicidir
Baki kalan ölümdür,gerçek olan
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!