Vakitsiz gelen bir misafir gibiydi……
Çok geçti artık. Ama söz dinlemeyen hayatın rutin uyumunu bozan bir şeyler vardı işte.
Öylece karşımda duruyordu imkansız değil diye bir şey olmaz diye bitiriyordu tüm cümlelerini….
Oysa zamansızdı işte.
Hazır olduğum zamanlar çoktan başını alıp gitmişti… beklememişlerdi…
Keşke beklemeyi bilseydi zaman sen şurada azcık oyalan dendiğinde söz dinleseydi….
Sana geliyordum bende
tam vazgeçmişken her şeyden sana geliyordum..
korku dolu rüyalardan uyandığımda kulağımda
mırıldanan duadan çaldığım huzurla sana geliyordum
yaşadığım gün sayısı kadar yükle, çektiğim
çekemediğim vazgeçtiğim tüm hasretlerle
geliyordum
sıyrılmıştım hayatın tüm renklerinden yalın
halimle, dupduru geliyordum
çok yalnızım diyen seslerin arasından geçerek
dokunmadan aldatmanın parlak rengine
sıyrılarak iz bırakan başharflerinden
sakin bir gün ortasında, habersizce geliyordum…
7 temmuz pazartesi 00.13
Nesrin AlkanKayıt Tarihi : 1.9.2009 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)