Gözümden yaşları kanlı akıttın
Sevgisiz cihanda yalnız bıraktın
Sinemde yüreği dert ile yaktın
Sen bana vakitsiz hüzünle geldin...
Yaz ayında dondu, üşüdü beden
Hakkım değildi bu, söyle bir neden
Sendin bana zulmü bilerek eden
Sen bana vakitsiz hazanla geldin...
Gençliğimin gülü solarken yüzde
Maziden hüzündür birikmiş özde
Ne kaldı sevgiden geriye bizde
Sen bana vakitsiz özürle geldin...
Tutsak olmuş zihin mazi bırakmaz
Ruhtan gönle yaşam sevinci akmaz
Artık aşk ateşi gönlümü yakmaz
Sen bana vakitsiz sevginle geldin...
Yıllardır sükuta bürünen dilin
Sormadın bir defa nedir ahvalin
Şimdi pişman gibi duruyor halin
Sen bana vakitsiz kelamla geldin...
Hatice Olkuner
Kayıt Tarihi : 23.10.2021 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok teşekkür ederim efendim, şiirimi hissederek okuyan bir gönülden böyle güzel bir yorum almak mutluluk verici, huzurla, sağlıcakla kalın.
Sonsuz selam ve saygılar sunarım
Hatırlatıyor bazı yaşanmışlıkları
Vakitsiz gelmeler
Saygı ve esenlik ile
Çok teşekkür ederim huzurla kalın selam ve saygılar sunarım.
Hani, "gelmemesi daha ehven..."
Öyle ya...
Olan olmuş, ölen ölmüş!
Gelsen ne yazar?
Tebrikler Hatice Hanım..
Her şey vaktinde güzel,... yorumunuz için çok teşekkür ederim Mustafa bey huzurla, sağlıcakla kalın, selam ve saygılar sunarım.
TÜM YORUMLAR (3)