geçiyordu ardımızda bıraktığımız günler
yol uzun
gece gölgelerimizin çokluğunda aradı maviyi
bakışlarına sığındım yokluğunun
yine nerden düştün vakitsiz cemre gibi yüreğime
bilemiyorum
ayaklarımıza inmişti kara geceler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim