Vakitsiz Ayrılık Şiiri - Mehmet Ali Uymaz

Sevmek ağır geliyor artık bana
çekemiyorum bu yükü
zul oluyor,eziliyorum...

Bekle dediğin günden bu yana
Kaç miladı asır geçti
Güncesi yitirilmiş sözler üstüne
Korkuyorum senin yanındayken bile
Bakamıyorum gözlerine işte
Yakıyor,kavuruyor...dayanamıyorum!

Gittiğin günden beri bekliyorum
Zeytin çekirdeğinde katılaşmış
Nikotin gereksinimlerinde bedenim.
Ruhum ise sorma!
ne yük hafifletir, ne aşk çare verir...
Zemheri soğuğu çözülüşlerim
Yırtık ağız gülüşlerde
kaybolup gitmiş senli günlerim...

Senin yokluğuna inat
Var ediyorum seni mutlak
Mutlu olmak değil amacım
sana azmimi ispatlamak...

Devri geçmiş madeni yıllar
kaybolup dökülürken mezarına
Baş taşına yazılmış ismin!
Bekle diye dudaklara
Yazgısız kader düşürüşün
Adı 'vakitsiz ayrılık'...

Bekliyorum, hala bıraktığın yerdeyim,
Bekle dediğin sensizlikteyim!